Subskrybuj
Zapraszamy do skorzystania z naszego newslletera.
captcha 
Będziemy powiadamiać Ciebie o nowościach na stronie.

Światowy Dzień Zdrowia - porozmawiajmy o DEPRESJI 7.04.2017

Światowy Dzień Zdrowia 2017 poświęcony jest depresji – drugiej najczęściej występującej
przyczynie niepełnosprawności i utraty zdrowia oraz głównej przyczynie ponad 128 tys.
samobójstw, do których corocznie dochodzi w Europejskim Regionie WHO. Liczba mieszkańców
Europejskiego Regionu WHO cierpiących na zaburzenia depresyjne sięga 40 mln., a wskaźniki
rozpowszechnienia choroby w poszczególnych krajach wahają się w przedziale od 3.8% do 6.3%
ogółu ludności, wynika z najnowszych szacunkowych danych zdrowotnych opublikowanych
przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) za 2015 r.


Pomimo powszechnego występowania depresji, która dotyka różne osoby na różnych etapach
życia, w bardzo wielu przypadkach jest ona nadal nierozpoznawana i nieleczona. Stąd potrzeba
rozpoczęcia dialogu i stawienia czoła stygmatyzacji osób cierpiących na depresję - chorobę tak
dotkliwie zaburzającą normalne funkcjonowanie człowieka.

„Mimo, iż depresję można leczyć i można jej zapobiegać, co najmniej 75% wszystkich osób
dotkniętych ciężką depresją nie otrzymuje odpowiedniego leczenia. Jednak w tym przypadku
nie wystarczy zwiększenie ilości świadczeń zdrowotnych – równie ważne jest zwiększenie
poziomu wiedzy o chorobie, dążenie do większego zrozumienia jej specyfiki i zmniejszenia
stygmatyzacji.” – stwierdziła dr. Zsuzsanna Jakab, Dyrektor Regionalny WHO na Europę. „Celem
przygotowanej przez WHO kampanii informacyjnej ‘Depresja - porozmawiajmy’ jest
uświadomienie nam wszystkim konsekwencji depresji, wskazanie możliwości leczenia
i pokazanie, w jaki sposób możemy zapewnić wsparcie osobom cierpiącym na depresję. Sama
rozmowa może nie wyleczy z depresji, ale mówienie o depresji stanowi pierwszy ważny krok.”
Nawet, jeżeli pomoc jest dostępna, to wiele osób cierpiących na depresję unika lub zwleka z
podjęciem leczenia, obawiając się negatywnej reakcji otoczenia i dyskryminacji. To, w
połączeniu z niewielkimi nakładami na leczenie doprowadziło do powstania ogromnej luki
zarówno w diagnozowaniu, jak i leczeniu depresji, w konsekwencji jedynie niewielki odsetek
chorych otrzymuje potrzebną pomoc.

Depresja często współwystępuje z innymi chorobami i może prowadzić do samobójstwa
W najgorszym przypadku depresja prowadzi do samobójstwa, które jest drugą po wypadkach
drogowych, najczęściej występującą przyczyną zgonów w grupie wieku 15 – 29 lat. W
należących do Europejskiego Regionu WHO państwach o niskich i średnich dochodach
odnotowuje się najwyższe wskaźniki samobójstw na świecie. Pomimo że depresja dwukrotnie
częściej dotyka kobiety niż mężczyzn, to samobójstwa częściej występują wśród mężczyzn. W
państwach o niskich i średnich dochodach Europejskiego Regionu WHO w 2015 r. na cztery
samobójstwa popełnione przez mężczyzn przypadało jedno samobójstwo kobiety.
Depresja zwiększa ryzyko występowania zaburzeń lękowych, nadużywania substancji
psychoaktywnych, a także innych chorób niezakaźnych, takich jak cukrzyca i choroby serca.
Występuje również odwrotna zależność, co oznacza, że osoby cierpiące na inne schorzenia są w
większym stopniu narażone na zachorowanie na depresję. Częściowo również dlatego leczenie
depresji może i powinno być prowadzone przez niewyspecjalizowane placówki zdrowotne
i zintegrowane w ramach istniejących systemów realizacji świadczeń dedykowanych innym
chorobom niezakaźnym oraz innych priorytetowych programów zdrowotnych, takich jak opieka
nad matką i dzieckiem oraz młodzieżą.
„Z badania EHIS wiadomo, że częstość występowania zaburzeń depresyjnych w Polsce na tle
danych europejskich jest przeciętna (…). Istotne czynniki ryzyka to wiek, poziom wykształcenia
i płeć. Częstość występowania depresji wraz z jej najcięższymi objawami wielokrotnie
przekracza średni poziom wśród osób o najniższym poziomie wykształcenia. Dane z badania
dowodzą, że kobiety są bardziej narażone na depresję niż mężczyźni. Występowanie poważnych
objawów depresji w ciągu ostatnich dwóch tygodni, których częstość oszacowana została przez
GUS na podstawie wyników badania stanu zdrowia ludności Polski w 2014 roku, w Polsce
dotyczy 1 miliona 536 tysięcy osób w wieku 15 lat
i więcej (5,3 % populacji), w tym ponad miliona kobiet (6,4%)”.


Efektywność kosztowa leczenia
W przeprowadzonym w ostatnim okresie przez WHO badaniu wykazano, że wysokość
szacunkowych kosztów ekonomicznych depresji i zaburzeń lękowych w skali całego świata
przekracza 1 bilion USD rocznie. „Koszty ekonomiczne depresji i innych powszechnie
występujących zaburzeń zdrowia psychicznego są ogromne i związane głównie z utratą
produktywności spowodowaną absencją i niższą wydajnością pracy. Ponadto duży odsetek osób
korzystających ze świadczeń pomocy społecznej lub renty inwalidzkiej cierpi na zaburzenia
zdrowia psychicznego będące w ich przypadku głównym schorzeniem i najczęściej jest to
depresja” – zauważył dr. Dan Chisholm, Kierownik Programu Zdrowia Psychicznego w
Europejskim Regionalnym Biurze WHO.
Leczenie depresji za pomocą terapii lub leków antydepresyjnych lub poprzez połączenie obu
rodzajów leczenia jest rozwiązaniem efektywnym kosztowo, a nawet generującym oszczędności
– 1 USD wydany na leczenie depresji przynosi zysk w wysokości 4 USD w postaci lepszych
wyników zdrowotnych i możliwości podjęcia pracy przez osoby dotknięte chorobą.
Pomimo ogromnego obciążenia kosztami chorób psychicznych, wydatki opieki zdrowotnej na
świadczenia z zakresu zdrowia psychicznego są skrajnie niskie. Według przeprowadzonego
przez WHO badania nad stanem zdrowia psychicznego „Mental Health Atlas 2011”, średnio
zaledwie 3% budżetu opieki zdrowotnej przeznacza się na świadczenia z zakresu zdrowia
psychicznego, przy czym wysokość nakładów waha się od 1% w państwach o niskich dochodach
do 5% w państwach o wysokich dochodach.
W ciągu ostatnich 15 lat nastąpił bardzo duży rozwój wiedzy umożliwiający lepsze
identyfikowanie grup docelowych, do których należy kierować pomoc oraz pierwotnych
czynników ryzyka wystąpienia choroby, a także dokładniejsze oszacowanie efektów profilaktyki
i leczenia depresji. Udowodniono, że podejmowane interwencje mogą nie tylko zmniejszyć
rozpowszechnienie depresji, ale również zapobiegać występowaniu nowych przypadków
i nawrotom choroby. Większość osób cierpiących na depresję doświadczyła wcześniej, co
najmniej jednokrotnie epizodu depresyjnego, więc zmniejszenie liczby nawrotów choroby może
przynieść wiele znaczących korzyści.

Na podst. mat. informacyjnych WHO.

Jesteś tutaj: